Opvolging van hormonale farmacotherapie bij seksueel delinquenten : aanbevelingen voor een multidisciplinair zorgpad
Opzet
Om de kans op recidive te verminderen bij seksuele geweldplegers kunnen hormonale en psychofarmacologische behandelingen worden toegepast. Het ontbreekt aan recent en gecontroleerd onderzoek naar de effecten van dergelijke behandelingen. Dit is verontrustend omdat de bijwerkingen aanzienlijk kunnen zijn. Ook de erthische implicaties van deze middelen, vaak ingezet als drangmedicatie, zijn aanzienlijk.
In plaats van een overzicht dat zich beperkt tot mogelijke bijwerkingen is er nood aan een protocol dat duidelijke handvaten biedt over wanneer, door wie en hoe de opvolging van de patiënt tijdens de hormonale behandeling met libidoremmende medicatie moet worden ingevuld.
Abstract
Er werden twee patiëntenfolders ontwikkeld, een richtlijn voor artsen aangaande de opvolging van androgeen deprivatie therapie en er werden twee wetenschappelijke artikelen gepubliceerd.
Voorafgaand aan dit onderzoek werd ook een bevraging patiënten gedaan in Asster omtrent hun beleving.
Kanttekeningen van de onderzoeker :
Inmiddels werd door het Europees geneesmiddelenbureau (EMA) een waarschuwing gegeven inzake het gebruik van CPA wegens het risico op meningeomen (EMA, 2020). Ook in de klinische praktijk zien wij een verschuiving van Adrocur naar Salvacyl. Hierdoor zijn de patiëntenfolders aan een update toe.
Dit zal de komende tijd bekeken worden. In 2025 zal er onderzoek gevoerd worden aangaande therapietrouw.